Monachium 1958
6 lutego 1958 roku był w Monachium dniem mroźnym i śnieżnym. Gdy o 14.17 dotarł tu rejs nr 609, w okolicy trwały intensywne opady śniegu. Samolot miał tutaj zatankować przed udaniem się w kolejną partie lotu do Manchesteru.

O 15.20 piloci maszyny otrzymali pozwolenie na kołowanie na pas nr 25. W 15.31 - po zezwoleniu na start - załoga rozpoczęła rozpędzać się z miejsca startowego. Jednak po chwili, piloci zauważyli niesprawną pracę silników, po czym przerwali start, powracając na miejsce startowe. Po otrzymaniu pozwolenia na drugą próbę startu i powtórnym rozpędzeniu, pojawiły się kolejne kłopoty z ciśnieniem paliwa w silniku nr 1. W końcu i ta próba startu została przerwana. Po przedyskutowaniu sprawy, piloci zadecydowali, iż tym razem spróbują otworzyć przepustnice wolniej, by wyeliminować problem nagłego wzrostu ciśnienia silników. Tymczasem, zarówno na samolot, jak i na asfalt pasa startowego nadal padał intensywny śnieg - mimo, że część została zniesiona podczas prób startu, to jednak warstwa kilku centymetrów wciąż utrzymywała się na powierzchni pasa. Ale w tamtych czasach, dla zarządu portu lotniczego tak niewielka warstwa nie stanowiła problemu.

Około godziny 16.03 samolot rozpoczął trzecią próbę startu z pasa nr 25. Kiedy przyspieszenie maszyny osiągnęło 85 węzłów (ok. 43 m/s), w silniku nr 1 powoli zwiększało się ciśnienie. Po chwili, piloci unieśli dziób turbośmigłowca. Przy prędkości V1 - 117 węzłów (ok. 60 m/s) - maszyna odmówiła posłuszeństwa. Przed osiągnięciem prędkości V2 (119 węzłów - 61 m/s), samolot wstąpił w strefę gładkiej warstwy błota na pasie startowym. Prędkość zmalała do 105 węzłów (54 m/s), przy której samolot nie mógł wzbić sie w powietrze. Jednocześnie wstrzymanie rozpędu było już niemożliwe.

Po utracie prędkości, samolot wypadł z pasa, przerwał okalającą lotnisko barierkę, przeciął pobliską drogę i rozbił się o domostwo i rosnące w jego pobliżu drzewo. Część wraku zatrzymała się dopiero po kolejnych 90 metrach, uderzając w drewniany garaż i zaparkowany wewnątrz wóz, wzniecając płomienie. Większość z podróżnych, zajmujących tylne rzędy siedzeń albo poniosła śmierć na miejscu, albo wskutek ciężkich ran - niewielu z tamtej partii samolotu udało się przeżyć. Przednia część turbośmigłowca wytraciła prędkość dopiero po kolejnych 65 metrach. W domostwie, o który skrzydłem zahaczyła maszyna w chwili katastrofy nikt się nie znajdował.

Samolot z rodziny turbośmigłowych, dwusilnikowych Airspeed Ambassador, o numerze rejestracyjnym G-ALZU [1], ochrzczony imieniem angielskiego lorda i polityka - "Lord Burghley", był eksploatowany od 1952 roku. Samoloty tego typu mogły zabrać na pokład maksymalnie do sześćdziesięciu pasażerów. W siedmiu incydentach lotniczych - z których katastrofa w Monachium przoduje pod względem liczby zabitych - zginęło łącznie 29 osób (według Aviation Safety Netowork).
Na pokładzie nierozkładowego - wyczarterowanego - rejsu nr 609 do Manchesteru znajdowało się 38 pasażerów - w tym piłkarze Manchesteru United powracający z rozegranego w Belgradzie meczu z drużyną Crvena Zvezda Belgrad w Pucharze Europy (padł wynik 3:3, który dał awans do półfinału). Na pokładzie samolotu znajdowali się także pracownicy klubu, dziennikarze, kibice oraz sześcioosobowa załoga, na czele z kapitanem Jamesem Thainem.

Ofiary:
Piłkarze Manchesteru United:
* Geoff Bent
* Roger Byrne
* Eddie Colman
* Duncan Edwards (zmarł w szpitalu 15 dni później)
* Mark Jones
* David Pegg
* Tommy Taylor
* Liam `Billy` Whelan
Inni:
* Walter Crickmer - sekretarz klubu
* Bert Whalley - główy trener
* Tom Curry - trener
* Alf Clarke - dziennikarz, Manchester Evening Chronicle
* Don Davies - dziennikarz, Manchester Guardian
* George Follows - dziennikarz, Daily Herald
* Tom Jackson - dziennikarz, Manchester Evening News
* Archie Ledbrooke - dziennikarz, Daily Mirror
* Henry Rose - dziennikarz, Daily Express
* Eric Thompson - dziennikarz, Daily Mail
* Frank Swift - dziennikarz, News of the World (również były bramkarz reprezentacji Anglii i Manchesteru City)
* Kapitan Kenneth "Ken" Rayment - II pilot rejsu, zmarł 3 tygodnie później w wyniku uszkodzenia mózgu
* Bela Miklos - agent biura podróży
* Willie Satinoff - kibic
* Tom Cable - steward
Manchester United
 
Kalendarz
 
Shoutbox
 
 
Łącznie strone odwiedziło już 5867 odwiedzający (13642 wejścia)
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja